معمولاً دو روش رایج برای ترمینال کردن فیبر نوری وجود دارد. سر لخت فیبر نوری را می توان جهت اتصال دایمی به فیبر دیگر جوش داد و یا از کانکتور فیبر به منظور اتصال موقت، استفاده کرد. وقتی که از کانکتور فیبر نوری استفاده می کنیم به راحتی می توانیم کابل را در کاربردهای مختلف، متصل کرده و یا از اتصال خارج نمائیم. این روش ترمینال کردن بسیار انعطاف پذیر بوده و به سهولت نیز انجام خواهد شد. علاوه بر این استفاده از کانکتور در انتهای کابل فیبر نوری جهت اتصال، موجب صرفه جویی در زمان نیز می شود. در هر حال، آیا شما با مراحل کانکتور زدن به انتهای فیبر آشنا هستید؟ این مقاله شما را بصورت گام به گام راهنمائی خواهد کرد.
کانکتورهای فیبر نوری رایج اجازه دهید ابتدا از کانکتور های فیبر نوری شروع کنیم. انتخاب نوع مناسب کانکتور جهت اتصال، بسیار پر اهمیت است. در بازار امروز، چهار نوع اصلی کانکتور بطور گسترده، جهت اتصال به انتهای فیبر مورد استفاده قرار می گیرند که شامل کانکتورهای LC، SC، ST و FC می باشند. کانکتور LC دارای سرامیک فرول 1.25mm که تقریباً نصف کانکتورهای دیگر است، می باشد. این کانکتور از نوع Snap-in می باشد و در مصارف با تراکم بالا مورد استفاده واقع می شود. کانکتور SC سرامیک فرول 2.5mm داشته و این نوع کانکتور هم جهت اتصال سریع کابل از نوع Snap-in می باشد. متفاوت از دیگر کانکتورها، ST است که از کانکتور نیزه ی شکل پیچ-قفل با فرول 2.5mm استفاده می کند. علاوه بر این، کانکتور FC از نوع کانکتور پیچی است که فرول آن 2.5mm بوده، اما به تدریج در حال از دست دادن محبوبیت خود نسبت به کانکتورهای LC و SC می باشد.
روش پولیش کانکتور زمانی که قصد دارید از کانکتور جهت ترمینال فیبرنوری استفاده کنید، اگر کانکتور از پیش صیقل داده نشده است باید روش پولیش را انتخاب کنید. جهت به حداقل رساندن اتلاف نور بازگشتی، انتهای سطح کانکتور باید بخوبی صیقل داده شود. با استفاده از روش پولیش شما می توانید نور را هرچه بیشتر از طریق کانکتور با کمترین میزان اتلاف، انتشار دهید. در این روش چهار نوع PC، UPC، Flat و APC وجود دارد که در میان آنها، انواع UPC و APC در صنعت محبوب تر هستند. تفاوت عمده بین روش UPC و APC این است که نوع APC با زاویه 8 درجه صیقل داده می شود در حالی که UPC بدون هیچ زاویه ی پولیش می شود، اما هر دوی آنها برای هم ترازی بهتر با هسته کمی انحنا دارند. در مورد رنگ آنها نیز باید گفت کانکتور UPC آبی رنگ و APC سبز رنگ است.
هشدارهای مهم کابلهای فیبر نوری بسیار شکننده و حساس به آلودگی هستند، بنابراین ما باید توجه بیشتری به اقدامات احتیاطی قبل از شروع ترمینال کردن آن داشته اشیم. در اینجا لیست برخی از احتیاطات کلی به عنوان یک مرجع آورده شده است: • همیشه درپوش گرد و غبار را برای کانکتورهای بلا استفاده ، بکار ببریم و تعدادی درپوش یدک حتی در محیطهای فاقد گردو غبار با خود به همراه داشته باشیم. • قبل ار ترمینال کردن حتما انتهای فیبر و کانکتور را بخوبی تمیز کنیم. • مطمئن شوید هیچ نور لیزری در هنگام ترمینال کردن در فیبر وجود ندارد. • فیبر را تا شعاع کمتر از 25mm خم نکنید.
وقتی که همه چیز آماده شد، ما می توانیم کار را آغاز کنیم، مراحل زیر را دنبال کنید:
مرحله ی 1- اندازه گیری و علامت گذاری روی غلاف کابل به طول مورد نظر(معمولاً 35mm ) و خارج کردن روکش تا محل علامت گذاری مرحله ی 2- اندازه گیری و علامت گذاری روی کولار به طول مورد نظر(معمولاً 7mm باقی بماند ). از قیچی برای بریدن کولار اضافی استفاده کنید. مرحله ی 3- اندازه گیری و علامت گذاری روی بافر به طول مورد نظر(معمولاً 16mm باقی بماند ).برای جلوگیری از آسیب رسیدن به فیبر در طول های مختلف اقدام به لخت کردن بافر نمائید. مرحله ی 4- از یک دستمال آغشته به الکل بدون پرز برای تمیز کردن فیبر استفاده نمائید. مرحله ی 5- سرنگ را با چسب پر کرده و به آرامی به نوک سرامیک تزریق کنید. مرحله ی 6- به آرامی فیبر را داخل کانکتور قرار داده و قطعات کانکتور را به هم متصل کنید. مرحله ی 7- کانکتور را بر روی صفحه ی پولیش قرار دهید و 8 تا 10 بار به آرامی صیقل دهید. مرحله ی 8- کانکتور را بر روی تجهیزات تست کنید.
طبقه بندی وال پلیت فیبر نوری بر اساس نوع فیبر کابل های فیبر نوری بر اساس فیبر های مختلف ساخته می شوند. متناسب با نوع استقرار و راه اندازی فیبر، وال پلیت فیبر نوری Single-mode ،با نام OS2 و Multi-mode با نام OM1،OM2، OM3 و OM4 از یکدیگر متمایز می شوند. از وال پلیت فیبر نوری Single-mode برای اکثر پروژه های FTTx استفاده می شود.
مراحل نصب وال پلیت فیبر نوری در اینجا مراحل نصب مدل جعبه شکل وال پلیت برای مثال آورده شده است: مرحله ی 1- تعیین محل نصب بر روی دیوار: محل نصب را با یک مداد بر روئی دیوار علامت گذاری کنید. مرحله ی 2- از الگو جهت تعیین محل سوراخ استفاده کنید و آن را با علامت گذاری که در مرحله ی 1 انجام داده اید مطابقت دهید. مرحله ی 3- خطوط را دنبال کرده و با استفاده از یک دریل سوراخ را ایجاد کنید. مرحله ی 4- وال پلیت را بر روی دیوار گذاشته و با محل نصب مطابقت دهید. مرحله ی 5- با استفاده از پیچ های مربوطه آن را بر روی دیوار نصب کنید.
نتیجه گیری:استفاده از کانکتور در سر لخت فیبر کار اتصال را آسان می کند و توصیه می شود از کانکتور جهت ترمینال کردن استفاده شود.
هنگامی که در خیابان ها قدم می زنید آیا به کابل های اضافی که از تیرک ها آویزان هستند دقت کرده اید؟ این کابل ها که معمولاً تحت عنوان کابل فیبر نوری هوایی نامیده می شوند به طور گسترده ای برای نصب در OSP (outside plant) بر روی تیرکها استفاده می شوند.
کابل های فیبر نوری هوایی برای وفق دادن با شرایط محیطی سخت و جلوگیری از تخریب طبیعت، آسیب های انسانی و سرقت، طراحی شده اند. این کابل ها دارای انواع مختلفی هستند.
در این مقاله به روش های رایج نصب و مسائلی که در حین نصب باید به آن توجه شود، پرداخته شده است.
انواع کابل های نوری هوایی
کابل فیبر نوری هوایی را می توان در دو نوع سلف ساپورت و catenary wire به منظور روش های مختلف نصب ، دسته بندی کرد. نوع catenary wire به کابل های Loose Tube فضای باز رایج، که می تواند تسمه ی داخل مسنجر باشد و نوع سلف ساپورت به کابل های ADSS اشاره دارد. این کابل ها طوری ساخته شده اند که بتوانند وزن خود و باد و سرما را تحمل نمایند.
کابل فیبر نوری هوایی سلف ساپورت فرم 8، کابل ADSS رایج است که برای نصب آسان و مقرون به صرفه در شبکه های ارتباطی مسافت طولانی استفاده می شود.
راهنمای نصب کابل های هوایی قبل از نصب:
نکته 1: قبل از نصب و راه اندازی کابل هوایی، ساخت یک طرح مناسب بسیار ضروری است. بنابراین باید مسیر کابل های تلفن و برق و... و قسمت های خیابانی در بررسی مسیر کابل، مورد توجه قرار گیرد. این طرح باید توسط بخش های مختلف مورد تائید واقع شود.
نکته2: مقررات مربوط به فاصله کافی بین کابل های فیبر نوری و کابل برق در تیرک مشترک باید رعایت شود.
نکته3: تیرک های قدیمی باید از لحاظ استقامت مورد بررسی قرار گیرند تا مطمئن شوید که می توانند فشار کابل هوایی را تحمل کنند. همچنین باید بررسی کنید که آیا به طناب نگه دارنده برای نصب کابل های هوایی نیاز است یا خیر.
نکته 4 : محل اتصال معمولاً در طول مسیر کابل انتخاب می شود. این انتخاب باید به گونه ای باشد که کابل در طولانی ترین مسافت ممکن خود مورد استفاده قرار گرفته و کمترین اتصال انجام شود. آنها باید به راحتی برای یک خودرو اسپلایسینگ قابل دسترسی باشد.
نکته 5: به یاد داشته باشید که نصب کابل هوایی هرگز نباید در شرایط مرطوب انجام شود، همچنین مطمئن شوید که کلیه ی پرسنل برای کار برروی تیرک بخوبی آموزش دیده اند.
روش نصب:
با توجه به انواع مختلف کابل هوایی، به طور کلی دو روش نصب وجود دارد. اولین روش تعبیه یک کابل فیبر نوری در مسنجر فولادی است. مسنجر فولادی بین تیرک ها نصب می شود. سپس یک کامیون یا تریلر حلقه کابل، برای کشیدن کابل به موازات مسنجر مورد استفاده قرار می گیرد. cable guide و cable lasher برای قرار دادن در دو طرف کابل فیبر نوری و مسنجر مورد استفاده واقع می شود. از ماشین بالابر برای تنظیمات لازم cable lasher می توان استفاده کرد. در هر تیرک کابل فیبر نوری به شکل یک حلقه ی گسترش جهت توسعه و بسط مسنجر در آمده است. حلقه ی گسترش دارای طول و عمق است که طول آن باید بیش از دو برابر عمق آن باشد. کابل فیبر نوری باید همیشه، حداقل شعاع خمش را حفظ نماید.
روش دیگر، نصب مستقیم کابل فیبر نوری سلف ساپورت فرم 8 است. این روش تا حد زیادی قرار دادن کابل فیبر نوری در محل استقرار هوایی را آسان می کند. کابل سلف ساپورت فرم 8 هر دو کابل فیبر نوری و مسنجر را در یک پوشش و برای هر 8 بخش خود دارد. استرند و فیبر نوری در یک کابل واحد ترکیب شده که موجب نصب سریع و آسان آن در یک مرحله شده و در نتیجه این ساختار هوایی با دوام تر می شود.
در طول نصب:
شما باید نکات ایمنی را در طول نصب کابل فیبر نوری کاملاً رعایت کنید. به مواردی که در ذیل آمده است، توجه کنید:
نکته 1، اطمینان حاصل شود که ابزار و تجهیزات مورد استفاده برای نصب کابل، متناسب با دستور کار است. تجهیزات نامناسب ممکن است به کابل یا پرسنل نصب آسیب وارد نماید.
نکته 2، هنگامی که در معرض خطرات برق قرار می گیرید مثلاً خطوط برق از محل انجام کار عبور می کند بسیار مراقب باشید.
نکته 3، قبل از کابل کشی مستقیم با پیکربندی 8، مطمئین شوید منطقه خالی از پرسنل نصب و تجهیزات است چرا که عدم رعایت این نکته ممکن است به پرسنل و کابل ها آسیب وارد نماید.
نتیجه گیری:
نصب کابل فیبر نوری کار راحتی نیست بخصوص در نصب هوایی آن! در نصب هوایی مراقبت فوق العاده و صبر و شکیبایی در طول نصب مورد نیاز است. شرایط واقعی معمولاً بسیار پیچیده تر از چیزی است که ما در اینجا صحبت کردیم. لازم است شما با توجه به شرایط واقعی، طرح خود را تنظیم نمائید.
گوگل فایبر سرویس جدیدی می باشد که توسط گوگل در سال 2014 با کار بر روی 34 شهر در 9 منطقه در سراسر امریکا برای ایجاد شبکه های جدید فیبر نوری مطرح شده است. طراحی و ارائه ی این سرویس زمان بر بوده و نیازمند همکاری دولتمردان این شهر ها و بررسی زیرساخت، جاده ها، مسیر های زیر زمینی آب و برق و همچنین فراهم کردن مجوز ها و اطمینان از امادگی شهر برای طراحی و ساخت می باشد. سرعت این سرویس 100 بار سریع تر از سرعت پهنای باند های امروزی معادل با 1 گیگابیت (1000 مگابیت) در ثانیه می باشد. هزینه ی این سرویس 120 $ در ماه برای سرویس تلویزیون+ اینترنت گیگابایتی و 70$ برای اینترنت گیگابایتی بدون تلویزیون می باشد که در مقایسه با هزینه ی ISP ها با توجه به سرعت پایین آنها در کنار اینترنت نامحدود برای مشترکین عادی بسیار مقرون به صرفه می باشد.
دانلود فوری و تلویزیون منحصر به فرد از امکانات بی پایان این سرویس می باشند که به شرح زیر می باشند.
اینترنت فوق سریع
با وجود این امکان زمان بافرینگ بسیار کوتاه شده و امکان گفت گوی تصویری با کیفیت عالی در زمان طولانی، آپلود ویدئو های خانوادگی و امکان اجرای بازی های آنلاین مورد علاقه ی شما فراهم شده است.
تلویزیون منحصر به فرد
این سرویس تماشای 150 کانال و دهها هزار تصاویر و فیلم های درخواستی همه در یک مکان و استفاده از جستجوی هوشمند برای پیدا کردن برنامه مورد علاقه و کشف امکانات جدید را فراهم می نماید. همچنین این تلویزیون دارای امکان ارائه ی تلوزیون HD شفاف کریستالی می باشد که به دلیل استفاده از فیبر فراهم شده زیرا فیبر فضای بیشتری به منظور فشرده سازی کمتر فراهم میکند که موجب ایجاد پهنای باند لازم برای ارائه ی تصاویر HD می شود. با استفاده از دستگاه DVR امکان ضبط بیش از 8 تصویر همزمان و 2 ترابایت فضای ذخیره سازی در جعبه ی شبکه با ذخیره سازی بیش از 500 ساعت از تصاویر تلویزیون فراهم می شود. برای کنترل بهتر تلویزیون امکان دانلود نرم افزار تلویزیون گوگل فایبر در دستگاه اندرود یا IOS شما و تبدیل هر دستگاه سازگار دیگری به یک کنترل از راه دور فوق العاده ایجاد شده است. این سرویس در کنار مزیت های خود معایبی نیز دارد که در زیر یه آنها اشاره می نماییم:
• با توجه به پیچیدگی و حجم زیاد، این پروژه زمان بر بوده و برنامه ی مشخصی برای کشور های دیگر تعیین نشده است. • داشتن امکان سرعت گیگابیتی در زمانی که بیشتر کاربران دارای اینترنت با سرعت محدود می باشند کارایی بالایی ندارد. درواقع زمانی می توان از این سرعت استفاده نمود که طرف مقابل هم دارای اینترنت گیگابیتی باشد تا امکاناتی نظیر ویدئو کنفرانس با کیفیت HD و امکان بازیهای حجیم آنلاین فراهم شود. • با ورود گسترده ی گوگل فایبر، گوگل قادر به داشتن اطلاعات بیشتری از خانوار ها خواهد بود. درواقع تمام برنامه های مشاهده شده توسط خانوارها در گوگل ثبت خواهد شد. برای اطلاع بیشتر بر روی لینک زیر کلیک نمایید:
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
